Turumuzun bu ayağında artık Prag’tan ayrılıyor ve yeni bir ülkeye gitmenin heyecanıyla yola koyuluyoruz, Gideceğimiz yer Avusturya’nın başkenti Viyana ama yol üstü duraklarından birine de uğramayı ihmal etmiyoruz.

Yol üstü durağımız içinden Tuna nehrininde geçtiği Slovakya’nın başkenti Bratislava oluyor…

Kaç gündür durmaksızın gezdiğimiz için normalde vurmayan tüm ayakkabılarım vurup ayaklarımı yara etsede ben parmak arası terliklerimle otobüsten indim ve havanın serin olmasıyla tekrar ayakkabılarıma dönüş yapmak zorunda kaldım 🙂

Eski çağlarda zamanın en büyük hastalığı veba hastalığıymış, ve çok insan veba hastalığından hayatını kaybetmiş, bunun üzerine birçok kentte veba anıtları yer almakta, bratislava’da bu kentlerden biri…

Eski kentin içine ilerledikçe birçok tarihi yapı çıkıyor karşımıza… Fotoğraf çekmekten çoğusunun tarihini dinlemeye yetişemesemde fotoğraf daha ağır bastı ve koştur koştur kimi zaman rehber ve gruptan gerilerde kalarak gezmeye devam ettim.

Kraliyet sarayına giden yolda yerdeki bu plakalar bizi karşılıyor, kraliyet yoluna geldiğimizi anlıyoruz.

Kraliyet yolunda ilerlerken rehberimiz bizi durduruyor ve bu binaya dikkatli bakmamızı istiyor, binada bir acaiplik varmış ve bunu farketmemizi bekliyor. Çeşitli yorumlar geliyor tabiki, sizde bakın bakalım bir acaiplik farkedecekmisiniz?

Farkedenleri tebrik ederim 🙂 farkedemeyenler için binanin ortasında savaş sırasında binaya isabet eden bir havan topu bulunuyor. Siyah, ortada, gördünüz mü? 🙂 o günlerden kalan bir iz, binada hiçbir değişiklik yapmadan, o izi bozmadan bugünlere kadar getirmişler…

Her şehirde olduğu gibi illa ki hatıra ve hediyelik ürünler alışverişi yaptık. Size tavsiyem ilk gördüğünüz yerden ve özellikle hediyelik dükkanlarından birşey almayın, biraz daha gezip seyyar, kulübe tarzı satıcılardan alın, alacaklarınızı daha ucuza getirebilirsiniz. Bir daha aynısını bulamayız, yada gruba yetişemeyiz, geç kalırız düşüncesiyle grupta birçok kişi  biz de dahil bazı ürünlere değerinden fazla para ödedik.

Bu kalemlerde çok aklım kaldı, o an dükkanda gördüm, başka yerden de bakarım dedim sonrada aceleye geldi almadan döndüm :/

Burası sıfır noktası, bazı kentlerde bu noktalardan varmış ve ülkelere kaç km mesafede olduğumuzu gösteriyormuş.

Görünen o ki İstanbul’a 1231km uzaktayız, yani çok uzak 🙂

Eski kentin köşesinde bir dükkanın önünde çalışan bir adam heykeli var, ismi Cumil, kanalizasyon kapağından dışarı bakıyor, ve muzip muzip gülümsüyor, rehberimizin dediğine göre bayanların etek altını gözetliyormuş 🙂

Bu heykelin yanısıra benim en çok sevdiğimde paparazzi fotoğrafçı heykeli oldu, onu gördükten sonra bende iş değiştirmeyi düşünmedim değil 🙂

Tarih kokan sokakları, şirin dükkanlarıyla 2 saatlik bratislava turumuzuda tamamlayıp Viyana’ya gitmek üzere otobüslerimize biniyoruz.

Çok kısa zamanda çok hoş bir kent gezmiş olmak güzeldi.

Avusturya sınırına yaklaştığımız sırada artık bir molayı hakediyoruz, mola yerimiz sınır yolu üzerinde Excalibur City Free Shop’lar oluyor. Mekan süper inşaa edilmişti, hem büyüklere hem küçüklere hitap ediyordu, yiğit’i en çok andığımız yerde burası oldu. Tam Yiğit’e göre bir yerdi 🙂

45dk. moladan sonra herkes otobüslere biniyor ve gitmek üzere şöför kontağı çeviriyor, o da ne? Otobüs çalışmıyor 🙂 birkaç denemeden sonra bakıyoruz ki çalışır gibi değil hepimiz tekrar aşağı iniyoruz, rehberimiz erkeklerin itmesini vurdurma yöntemiyle şarj edebileceğimizi söylüyor 🙂

Tabiki bu çabalar boşuna çabalar oldu, araba yerinden gıdım bile oynamadı, biz 1,5 saat daha burada kaldık neyseki kaldığımız yer dağ başı değildi, böylesine eğlenceli bir yerdi. Çeşitli yöntemler denemek suretiyle otobüs çalıştırılmaya çalışıldı ama nafile, en son bir kamyon geldi, en uzunundan bir uzatma kablosu bulunup araç şarj edildi ve artık yola çıkmaya hazırdık…

Bu yorgunluktan sonra Viyana ve Tabor Hotel bizi bekliyordu…