Merhabalar,

Tatil bitti, okullar açıldı, bizim işlere zaten yaz kış ara vermediğimiz için onlar aynen devam ederken, dün giremediğim postu bugün yayına alıyorum.

Malum dün okullar açıldı, okula kayıt yaptırdığımız halde servisle sorun yaşayınca okul değiştirmek zorunda kaldık ve dün yeni okulumuzu görmeye gittik. Şimdilik okulumuzu beğendik, bu seferde trafikten dolayı servisler geç gelince post bu saate kaldı, umarım haftaya herşey bir düzene girer bende rahatlarım 🙂

Haftaya; Alaçatı’da balayında düğün fotoğraflarını çektiğimiz çiftimin röportajına ve fotoğraflarına yer vereceğim. Ama şimdilik beklenen Kemaliye postuyla devam ediyorum 🙂

Bugünkü istikametimiz Kemaliye…

Köye ilk geldiğimiz günden beri araca gopro’yu bağladım başladım çekime. Hem araba kullanıp, hem de foto ve video çekimi yapmak zaman zaman beni zorlasada ikisinide çok sevdiğim için sayılı gün deyip katlandım. Gopro çekimlerini daha sonra montajlayıp youtube ve vimeo hesaplarıma yükleyip video olarak size sunacağım.

Ama Kemaliye’de gördüğüm manzarayı Erzincan’ın hiçbir yerinde görmedim, giderken de dönerken de dağın içine açılmış bir tünelden geçtik, sanırsınız ıssız ve karanlık bir sokaktan geçiyoruz. Sonrasında da altından fırat nehrinin aktığı demir bir köprü… O kısa videoyu instagram hesabımda paylaşmıştım. Daha kalitelisi de yakında video hesaplarımda olacak 😉

Dün belgesellerde seyrettiğim mekanlardan geçip yaklaşık 300km yol yaptım. Köye dönüş gecikince karanlığa kaldık, yıldız o kadar çoktu ki yolumuzu onlar aydınlattı… Önüme bir tilki, bir tavşan, bir kurbağa çıktı… Köyü ve doğal yaşamı birebir yaşadık.

A video posted by Rukiye Taşçı Fotoğraf / Video© (@anifotograflari) on Aug 17, 2015 at 10:55pm PDT

Kemaliye Kemah’tan 120km. İliç Hes barajının çevresinde yol ve baraj çalışmalarından dolayı yollar bayağı bozuk, haliyle hızlı gidemiyorsunuz dolayısıyla yol daha uzun sürüyor.

Burası güzel manzarasıyla İliç Hes Baraj Gölü…

Manzaraya bayıldık…

İşte Kemaliye’ye geldik. Karadeniz’e benzettiğim Kemaliye küçücük çok şirin bir ilçe…

Girişte küçük bir cami, şadırvanı ve önünde dağdan gelen suyuyla bir dere akıyor…

Türkiye’de birçok yerde rafting yapılıyor. Erzincan Kemaliye ve Fırat nehride rafting bakımından bölgede önemli bir yere sahip. Planımıza göre eşimle bizde rafting yapmayı planlamıştık ama evdeki hesap çarşıya uymadı, rafting’de içimde kaldı. Başka sefere artık, siz giderseniz benim yerime de yapmayı ihmal etmeyin 😉

Bu noktadan raftinge başlanabildiği gibi, kemaliye müzesinide gezebilir, dokuma tezgahlarına göz atabilirsiniz.

Köyün en yüksek noktasına çıkan dar bir yol var. O yolun adı Mani Yolu. Yol boyunca tabelelarda çeşit çeşit özlem, aşk, hasret içeren maniler yazıyor, yolun sonunda da tüm köyü görebileceğiniz bir park ve çay bahçesi var.

Bu günü de bu güzel baraj ve günbatımı fotoğraflarıyla bitirirken köye doğru yol alıyoruz.

Gece seyahat etmek buralarda tehlikeli olduğu için hergün hava kararmadan köye çıkmayı planlıyor ama her seferinde başaramıyoruz. Muhteşem yıldızlar ve arabanın önüne atlayan doğal yaşam süren hayvanlar eşliğinde köye çıkıyoruz.

Bugün de sağsalim köye ulaşıyoruz…