Zeynep Hanım, titiz müşterilerimden biri, kaç kere telefonda konuştuk bilmiyorum 🙂 Nisan yağmurlarına denk gelir miyiz? gelmezmiyiz? Nişana yetişirmiyiz yetişemezmiyiz? derken, telefon görüşmelerimiz sonucu birlikte çalışmaya karar verdik. Perşembe gününün yağmurlu olması çekimi ertelemeyi düşündürmüştü bize, ama şansımıza sabah günlük güneşlik bir İstanbul’a uyandık. Çekim için güzel bir gündü, daha n’olsun 🙂 Aslında cumartesi olacaktı nişan, ama son bir karar ile cumaya alındı, demekki, her işte bir hayır varmış 🙂

Yağmur yağmadı ama tam çekim için evden çıkıyordum ki oğlum peşimden ağladı, dedik apartman koridoruna gezdirelim gönlü olsun 🙂 sen annem ev anahtarını alacağına arabanın anahtarını al, kapıyıda çek 🙂 anahtar içeride kapının üstünde kaldı, yiğit annem ve ben kapıda kaldık 🙂 Çiftime mahcup olmamak için hemen telefon ettim ve yarım saat kadar gecikeceğimi söyledim. Kapıda kalanlar çilingiri beklerken ben onları öylece kapıda bırakıp yola koyuldum. Sonra telefon geldi ki çilingir kapıyı açmış ve içeri girmişler 🙂

Ben geç kalmayayım diye tereddüt yaşarken bu aksilik başımıza geldi. Ama gel gör ki damat bey gelin hanıma geç kalınca bizimle buluşmak içinde onlar bize 1 saat takmış oldu 🙂 gittik ve 1 saat takıldık mekanda ben geç kaldım diye üzülürken onlar bize geç kaldı 🙂

Bu bekleyişin sonunda çiftim geldi ve çekimlere başladık.

Zeynep Hanım mercan rengi nişanlığıyla çok şık gözüküyordu. Sultan Ahmet Bey’i ise rahatlatmak hiç kolay olmadı, çok gergin ve heyecanlıydı 🙂

Temsilen de olsa yüzükleri takmayı ihmal etmedik…

Bu havlularda misafirler için hazırlanmış günün hatırası hediyelikler…

Çekim sonunda tebrik ederek karnımızı doyurmaya gittik 🙂

Zeynep & Sultan Ahmet çiftine mutluluklar dilerim 😉