Bu postla birlikte doğum-düğün hikayelerine başlıyoruz. Yorumlarınızı bekliyorum 😉

İlk Doğum – İlk Heyecan

Hoş geldin Rüyanur Bebek…

Onunla ilkleri beraber yaşadık. Küçücük, savunmasız, masum haliyle yaşama ilk defa merhaba dediği an’ı,  benim acemi cesaretimle birleştirmiş ve ameliyathanenin o kokusunu ilk defa birlikte solumuştuk. Halbuki benim bu işi yapabileceğime kimse inanmazken, kan aldırırken bile bayılan ben (artık bayılmıyorum 🙂 ) çevremdekilerin gaza getirmesi ve yapabilme azmim ile bu işi de başarmıştım. Halbuki acabalarla girmiştim doğuma, kan tutar mı? Ya bayılırsam, doğumu bırakıp benimle mi ilgilenecekler, ya aileye ne diyecektim, bana güvenip bu iş için teşvik ettiler elimde boş makineyle çıkarsam n’olur? derken, operasyon başarıyla tamamlanmıştı 🙂 Doğumdan çıktığımda işte bu kadar dedim, azmin zaferi…  O kadar da zor değilmiş 🙂

Doğum gerçekten bir mucize, doğar doğmaz insanı inanılmaz bir sevinç alıyor ki, bu gözyaşlarıyla birleşiyor. Bende açıkçası gözyaşlarıma hakim olamadım, gözlerim yaşardı, ama kimseye çaktırmadan işime devam etmem gerekiyordu, vizörden görüntüye bakamayacak hale geldiğimde artık duygusallığı bir kenara bırakıp işime devam etmem gerektiğini fark ettim. Gerçekten de işe duygusal olarak baksaydım, kendimi koyverseydim, bu işi başaramazdım.

Rüyanur doğdu ve bu küçük meleğin doğumuyla birlikte meslek hayatımdaki ilk doğum fotoğrafımı çekmiş oldum. İkimizde bu hayatta ne tecrübelerle karşılaşacak, azim ve cesaretimizle bir yerlere gelmeye çalışacaktık…

Doğum fotoğrafçılığına başlama vesile olan Sevgili arkadaşlarım Şeker Kurabiyeci Selda, Eşi Alper ve güzeller güzeli kızları Rüyanur’a, dolaylıda olsa bana bu fırsatı veren Op.Dr.Egemen Koyuncu’ya (Zira doktorunuz izin vermezse fotoğrafçının doğuma girmesi pek mümkün değil)teşekkürü borç bilirim.

Son olarak Rüyanur neredeyse 1,5 yaşında oldu, Allah hayırlı bir ömür nasip etsin, anneciği ve babacığı ile birlikte…

İşte Rüyanur’un doğumundan kesitler 😉