Sonunda birlikte çalışmak kısmet oldu mu demeliyim? 🙂

Evet evet, en iyi ifade bu bence 🙂

Sevgili Ayşe Nur ile geçen sene bu zamanlar düğün çekimleri için sözleşmiş ama çekim gerçekleştirememiştik. Sonradan fotoğraflarına baktığımda tüh! demiş, böyle güzel bir gelini fotoğraflayamadığım için üzülmüştüm 🙂

Demekki her işte bir hayır varmış 🙂 gelinimiz evlenip Amerikaya yerleşti derken, birgün hamile olduğunu, düğün çekimi yapamadık bari doğum çekimi yapalım diyerek attığı mesajla tekrar kendini hatırlattı 🙂 ve düğün çekimi yapamadığı için fotoğraflarıma her baktığında içinin gittiğini söyledi 🙂

Tabi ki Amerikaya gitmeyecektim, doğum için kendisi anavatanı tercih etmiş, hem de benim sevgili doktorum Leyla Hanım’ın hastası olunca seve seve çekmek istediğimi söyledim.

Fakat bu seferde hastane engeline takıldık, Medipol Hastanesi 2 doğum fotoğrafçısı ile anlaşmış ve dışarıdan yabancı herhangi bir fotoğrafçıyı almama kararı almıştı. Hastanelerin böyle zorunluluklar yaşatması hasta olarak benimde hoşuma gitmez ve istediğim fotoğrafçının girebilmesi için elimden geleni yapardım, Bu karar ikimizide üzmüştü açıkçası ama böyle bir tekelleşmeye gidilmesi ikimizinde içine sinmedi ki sevgili Ayşe Nur gerekli yerlerle görüşmeler sonucu doğuma 1,5 hafta kala sorunu çözüme kavuşturdu. Şimdi bebişi bekleme zamanıydı 🙂

Yavuz Selim Bebek bizi bir hayli bekletti 🙂 haftasını tam doldurdu hatta 3 gün geçirdi, her kontrolü sonrası taze annemizle sık sık iletişim halinde kaldık. Ama tarih 16 Nisanı göstermişti ki, CNR ‘da düzenlenen Photodigital fuarını gezmiş, fuar alanında karnımızı doyuruyorduk ki AyşeNur Hanım beni aradı ve hastanede olduğunu söyledi. Makinem yanımda değildi, taa yeşilkoyden eve, evden de hastaneye gitmek için tam 2 saatim vardı. Alelacele yemeğimizi yiyip toparlandık, yiğitte sağolsun bize yardımcı oldu yol boyunca bizi üzmedi hep uyudu, tam fb maçının saatine denk geldiğimiz için trafik felç, öyle böyle derken eve vardık, makineyi kaptığım gibi istikamet hastane 🙂

Gittiğimde sezeryan kararı alınmış, taze annemizin son hazırlıkları yapılmıştı, işe koyulduk, ameliyat öncesi bir kaç kare derken vakit geldi ve ameliyathaneye indik. Ve Yavuz Selim bebeğin ilk ağlamaları ameliyathanede duyuldu 🙂

Hepinizden ricam bütün bebeklerime bakarken Maşallah’ı eksik etmeyin de nazara gelmesinler 😉

Bu arada Yavuz Selim Bebek’te ilk çektiğim erkek bebek olarak ilklerim arasındaki yerini aldı 🙂

Yardımlarından dolayı Medipol Hastanesi personeline, Op.Dr. Ş. Leyla Altuntaş Hanım’a ve ekibine çok teşekkür ederim.

Yolun ve bahtın açık olsun küçük adam 😉 Anneciğine babacığına hayırlı bir evlat ol!